Toen ik te horen kreeg dat ik chemotherapie zou krijgen waren mijn eerste gedachten: wat dit met mijn lichaam. Ik was bang dat mijn haren allemaal uit zouden vallen. Iets waar ik erg tegenop zag was het feit dat ik dan een pruik zou moeten dragen. Een pruik dragen was het laatste dat ik wilde. Omdat haaruitval naar mijn idee onvermijdelijk was maakte ik me daar erge zorgen over.
Ik wist voor mijn ziekte niets af van middelen om het haar te behouden. Na de diagnose heeft een vriendin mij voor het eerst verteld over hoofdhuidkoeling. Bij navraag in het ziekenhuis bij een van mijn afspraken bleek dat dit bij mijn chemo mogelijk was.
De beslissing om dit te doen was voor mij niet moeilijk om te nemen; ook al werd me verteld dat dit niet in alle gevallen tot het gewenste resultaat zou leiden.
Het meest vervelende van de koeling vond ik de eerste 20 minuten. Daarna leek ik eraan gewend te raken. Het was wel vervelend dat ik langer moest blijven na de kuur. Maar dat had ik er wel voor over.
Ik heb wel enige haaruitval gehad. De laatste 2 maanden was het haar erg dun en kon ik wat kalere plekken bespeuren maar het was te overzien. Ik heb dan ook geen pruik hoeven dragen.
Ik zou hoofdhuidkoeling zeker aanraden aan mensen die willen proberen om haaruitval te bepeken. Mij is verteld dat het niet bij iedereen zal werken. De keus is dan nog altijd aan de patiënt zelf om er tussentijds mee te stoppen.