Persoonlijke verhalen zorgen voor herkenning en bieden steun.
Lees de ervaringsverhalen van patiënten over hun behandelingen, ervaringen met de koelkap, ziekenhuisbezoeken en gevoelens.

De Stichting geef HAAR een kans is altijd op zoek naar nieuwe verhalen.
Heeft u interesse om uw verhaal te delen?
Met uw ervaring als patiënt, partner of familielid helpt u anderen.
Laat het ons weten en stuur een mail naar:
info@geefhaareenkans.info

Het verhaal van ...

Jolanda Berger

“Een heerlijk verkoelende ervaring met goed resultaat”

Wil Kroes – Hoeben 

“Ik had niks te verliezen; alleen mijn haar. Waarom zou ik de gok niet wagen? Wellicht zou ik toch mijn haren verliezen maar dan later, zodat ik minder lang een pruik zou hoeven dragen. Voor mij heeft het behouden van mijn haren echt positief bijgedragen aan deze periode.”

Coby Veenstra

“Ik heb nog wel een missie voor de tijd die mij rest. Ik ben zestig jaar en ruim een jaar geleden is er bij mij borstkanker geconstateerd met uitzaaiingen naar longen, lymfklieren en botten. Met een levensverwachting van anderhalf jaar.”

Inge Jonker-van Gameren

“Door de hoofdhuidkoeling heeft niemand aan me gezien dat ik ziek ben.
Ook mijn zoontje niet...”

Lisette

“Mijn vriend heeft twee weken na de eerste chemo mijn haar gemillimeterd. Dat had voor ons beiden enorme impact en ging gepaard met veel tranen. Het is zo'n enorm zichtbare en voelbare confrontatie met de kanker.”

Karin van Iterson

“Bij de eerste kuren merkte ik aan mijn omgeving dat de mensen die niet wisten dat ik borstkanker had, het niet doorhadden dat ik een chemokuur volgde. ‘Leuk die hoofdband, staat je goed.”

Anoniem

“Toen ik hoorde van de mogelijkheid van hoofdhuidkoeling bij mijn chemotherapie voor longkanker heb ik die mogelijkheid direct aangegrepen. Gespannen ging ik voor de eerste chemo naar het ziekenhuis. Helaas kon ik de hoofdhuidkoeling niet volhouden.”

A. van Rensen

“Ik wist voor mijn ziekte niets af van middelen om het haar te behouden. Na de diagnose heeft een vriendin mij verteld over hoofdhuidkoeling. Bij navraag in het ziekenhuis bleek dat dit bij mijn chemo mogelijk was. Ik heb wel enige haaruitval gehad, maar heb geen pruik hoeven dragen.”

Meneer van Dijk

“De oncologieverpleegkundige vertelde me dat ik kaal zou kunnen worden maar dat hoofdhuidkoeling een oplossing zou kunnen zijn. Als ik hierover niet geïnformeerd was, had ik met een kaal hoofd rondgelopen. Toen ik de mogelijkheid van hoofdhuidkoeling kreeg aangeboden, heb ik die met beide handen aangegrepen.”

Meneer van de Crommert

“Door de hoofdhuidkoeling was ik wel wat langer in het ziekenhuis aanwezig, maar ik kan iedereen hoofdhuidkoeling aanraden. Je moet niet meteen denken dat het te koud zal zijn. Je zit inderdaad ruim een uur met een koude kap op je hoofd, maar je hebt er drie weken voordeel van tot de volgende chemotherapie.”

Meneer Schmitz 

“Het feit dat ik nu mijn eigen haar nog heb, geeft een prettig gevoel. Het is misschien een stukje ijdelheid, maar waarom mag ik dat als man niet zijn? Het geeft vooral een stuk zelfvertrouwen en behoud van eigenwaarde. Ik kan gaan en staan waar ik wil, zonder de stempel van ‘kankerpatiënt’.” 

Viola Jansen

“Ik ben blij dat ik doorgezet heb en daardoor mijn haar heb kunnen behouden. Het was aan het einde van de (succesvolle) behandeling wel wat dunner geworden, maar kon er nog ruimschoots mee door. De buitenwereld kon niet aan mij zien dat ik kanker had (gehad). Zelf controle houden was voor mij een belangrijk om me volwaardig en prettig te blijven voelen.”

Ria Snijders

“Door de hoofdhuidkoeling voelde ik mij een stuk prettiger, kon mijn werk blijven doen, aan het sociale leven deel nemen en voelde mij daardoor sneller fit. Als mijn verhaal één vrouw over de streep trekt om te kiezen voor hoofdhuidkoeling en zo haar leven plezieriger maakt, is wat mij betreft mijn doel bereikt.”

Anoniem

“De haaruitval was matig, het haar werd dunner en enkel een kale plek. Als het niet erger was geworden, had ik daarmee uitstekend kunnen leven. Echter, mijn lange haar veranderde totaal van structuur. Het enige wat ik kon doen was de schaar erin laten zetten. Toch, als ik nu terugkijk is het wat minder erg gebleken dan ik tevoren vreesde.”

Vera Mens

“Als ik kaal zou zijn geworden, zou het nog een tijdje duren voordat mijn haar weer gegroeid zou zijn. Dan blijf je er toch meer als een patiënt uitzien dan wanneer je haar niet veel is veranderd. Terwijl ik vijf maanden na de laatste chemokuur, de draad van mijn normale leven weer heb opgepakt en me zeer goed voel.”

Cocky Pols

“Op het moment dat mijn vrienden wisten dat ik borstkanker had, werd ik gebeld door een goede vriendin, die vertelde dat ik moest vragen om een ijsmuts. De eerste chemo was even wennen. De kou is eigenlijk minimaal, het meest storende wat ik heb ervaren is dat het zo strak om je hoofd vastzat.”